Robiąc zakupy w Internecie, bardzo często decydujemy się na opłacenie zamówienia przy użyciu klasycznej karty bankowej. By sfinalizować transakcję, konieczne jest oczywiście podanie informacji na temat naszej karty kredytowej lub debetowej. Zapytani będziemy o numer karty, nazwisko posiadacza, datę ważności oraz zabezpieczający kod CVV/CVC. Wiele pytań pojawia się przy ostatniej z danych – czym jest wspomniany kod, co on oznacza i po co on jest? Jeśli ciekawi Cię, co to jest CVV/CVC – tu znajdziesz odpowiedzi!
Czym się różni karta kredytowa od debetowej?
Na samym początku zaczniemy od rozróżnienia kart debetowych od kredytowych, gdyż wiele osób uważa te pojęcia za synonimy. Karta debetowa to klasyczna karta, która gwarantuje dostęp do środków na rachunku osobistym. Mowa tu więc o majątku własnym, ewentualnie o linii kredytowej udzielanej w formie kredytu odnawialnego. Karta kredytowa to produkt służący do zadłużania się, czyli płacenia za zakupy środkami udostępnionymi przez bank. Nie możemy mieć więcej środków ponad to, co udostępnił nam bank w ramach wniosku kredytowego. Na spłatę pożyczonych środków mamy określony termin, zazwyczaj są to 23 dni w ramach tzw. grace period. Zarówno karta kredytowa, jak i debetowa może być synonimicznie nazwana kartą bankową. Nie można jednak stawiać znaku równości pomiędzy „debetówką” i „kredytówką”.
Karty debetowe i kredytowe – statystyki
W połowie 2021 roku w Polsce żyło około 37,9 milionów osób – jak myślisz, ile kart płatniczych znajdowało się na rynku? Odpowiedź może Cię zaskoczyć: kart bankowych było aż 44,1 miliona, co daje około 116 kart na 100 osób. Technologią zbliżeniową dysponowało 38,9 miliona kart, co daje odsetek 88,3 procenta w zbiorze. Najpopularniejsze karty płatnicze to oczywiście „debetówki”, których liczba sięga 36,2 miliona sztuk, co daje 82% udziału we wszystkich kartach. Na drugim miejscu znajdują się karty kredytowe z liczebnością 5,4 miliona sztuk i udziałem 12,3% we wszystkich kartach. Tylko w pierwszym kwartale 2021 roku przeprowadzono ponad 1,64 miliarda transakcji, a średnia wysokość płatności wyniosła 121 złotych. To pokazuje, jak powszechne jest posiadanie karty płatniczej i jak chętnie Polacy z nich korzystają.
„Składniki” klasycznej karty bankowej
Karta bankomatowa składa się z dwóch stron – awersu, czyli przodu karty oraz rewersu, czyli tyłu. Każda ze stron ma swoje unikalne informacje, które łącznie składają się na poniższy zbiór danych omawianych od góry do dołu:
- AWERS:
- Nazwa / logotyp banku;
- Chip z danymi teleinformatycznymi;
- Logotyp płatności zbliżeniowych (cztery kreski w kształcie łuku);
- Numer karty (cztery grupy liczb po cztery cyfry);
- Data ważności karty (wyrażona w miesiącu i roku);
- Imię i nazwisko właściciela karty lub nazwa przedsiębiorstwa;
- Nazwa / logotyp organizacji płatniczej;
- REWERS:
- Pasek magnetyczny;
- Hologram umieszczony na wysokości chipu z danymi;
- Biały prostokąt będący miejscem na podpis posiadacza karty;
- Numer CVV/CVC;
- Dane banku;
Wszystkie te informacje, jak i wymiary kart bankomatowych zostały ustandaryzowane w normie ISO/IEC 7810. Dla ciekawskich: wysokość karty to 53,98 mm, szerokość to 85,6 mm, grubość to 0,76 mm, a zaokrąglone rogi mają promień 3,18 mm. Ciekawostką jest tzw. karta blanco, którą można było zamówić m.in. w mBanku do standardowego konta osobistego. Polegała ona na tym, że organizacja płatnicza Visa umieszczała wszystkie informacje na rewersie. Awers pozostawał „czysty” i potencjalny podglądacz nie mógł zobaczyć ani danych posiadacza karty, ani numeru karty czy daty jej ważności.
Kod CVV/CVC – co to jest i do czego służy?
Pośród wszystkich powyższych informacji zapewne najbardziej tajemniczą daną jest kod CVV/CVC. Jest on umieszczony obok miejsca na podpis, po prawej stronie karty, mniej więcej w jej środkowej wysokości. Jest to trzycyfrowa liczba nadrukowana przez organizację płatniczą i służy ona do zabezpieczenia transakcji internetowych. Zabezpieczenie to można porównać do „odkrytego PINu” do karty, który jest potrzebny podczas płatności zdalnych. O podanie kodu CVV/CVC zostaniemy poproszeni najczęściej w sytuacji, gdy buszujemy po cybersklepach i chcemy opłacić zamówienie. Należy jednak zwrócić uwagę, że kod ten podajemy razem imieniem i nazwiskiem posiadacza karty, numerem karty i datą ważności. System płatniczy nigdy sam z siebie nie poprosi tylko o kod CVV/CVC, o ile nie zapiszemy informacji o karcie w przeglądarce. Kodu CVV/CVC nie wymaga się podczas procesu wnioskowania o chwilówkę online.
Czym się różni kod CVV od CVC?
Zapewne część osób zastanawia się, dlaczego podaje się dwie różne nazwy na jeden i ten sam kod. A może jest to jedna nazwa, która po prostu tak specyficznie jest zapisywana? Rozwiewamy wszelkie wątpliwości: te dwie nazwy są określeniami własnymi stosowanymi przez oddzielne organizacje płatnicze. VISA nazywa kod zabezpieczający akronimem CVV lub CVV2, co oznacza Card Verification Value (Wartość Weryfikacyjna Karty). Mastercard z kolei używa CVC lub CVC2, które jest skrótowcem od Card Verification Code (Kod Weryfikacyjny Karty). Co ciekawe, w Stanach Zjednoczonych istnieje jeszcze kod CID, który znacznie różni się od europejskiego CVV/CVC. Przede wszystkim CID składa się z czterech cyfr, które umieszczone są na awersie. Sam skrót CID rozwijany jest jako Card Identification Number, czyli Numer Identyfikacyjn Karty.
Czy kod CVV/CVC można zmienić?
Tak jak wcześniej wspominaliśmy, kod CVV/CVC jest nadrukowany przez organizację płatniczą w momencie wytwarzania karty. Ponadto pasek magnetyczny i chip zakodowane są tak, by podany kod CVV/CVC zgadzał się z danymi teleinformatycznymi. Nie ma więc możliwości, by dokonać zmiany kodu CVV/CVC na karcie płatniczej. Pojawia się pytanie – co zrobić, gdy cyfry kodu zostaną zatarte, rozmażą się lub w jakikolwiek inny sposób staną się nieczytelne? Nie pozostaje nic innego, jak zamówić nowy egzemplarz karty bankomatowej, a dotychczasową należy zutylizować. Pod pojęciem utylizacji rozumiemy zablokowanie i zastrzeżenie karty oraz jej zniszczenie. Postępujemy więc podobnie jak w sytuacji, gdy bankomat połknie kartę – zachowując wszelkie środki ostrożności i bezpieczeństwa danych osobowych.
Pamiętaj, by chronić swoją kartę płatniczą!
Mówiąc o bezpieczeństwie danych, chcielibyśmy skorzystać z okazji i przypomnieć o podstawowych zasadach ochrony karty płatniczej. Zarówno „debetówka”, jak i „kredytówka” mogą stać się niebezpieczne w sytuacji, gdy wpadną w niepowołane ręce. Upewnij się, że pamiętasz o tych podstawowych zasadach zabezpieczania się:
- Nigdy nie naklejaj karteczki z kodem PIN do karty bankomatowej. To tak, jakbyś przekazał klucze do mieszkania złodziejowi i zezwolił na kradzież kosztowności!
- Nie zapisuj danych swojej karty w przeglądarkach. Cyberprzestępcy dysponują szeregiem narzędzi, takich jak keytrackery, które umożliwiają „przepisanie” Twoich danych i wykorzystanie ich w nieautoryzowany sposób.
- Nie korzystaj z otwartych, publicznych i niezabezpieczonych sieci komórkowych podczas płatności za zakupy. Nigdy nie wiesz, kto obserwuje Cię w Internecie i w jaki sposób wykorzysta wprowadzone przez Ciebie dane.
- Nie udostępniaj danych karty osobom trzecim, nawet bliskim przyjaciołom czy członkom rodziny. Nigdy nie masz pewności, że inna osoba nie zaciągnie na Ciebie pożyczki online bez weryfikacji indywidualnych danych osobowych.
- Przechowuj karty w etui RFID lub portfelu posiadającym zabezpieczenie RFID. Taka „zapora” skutecznie zeskanuje Cię przed zeskanowaniem karty zbliżeniowej, czyli nowoczesną wersją kradzieży kieszonkowej.
- Pamiętaj, by w swoim serwisie transakcyjnym ustawić niskie limity operacji. Nawet jeśli karta dostanie się w niepowołane ręce, to „czyszczenie konta” potrwa znacznie dłużej, jeśli ustawisz górne limity kwotowe transakcji.
Zarówno podczas transakcji internetowych, jak i w codziennym życiu przewiduj konsekwencje swoich działań. Nawet najlepsze zabezpieczenia nie będą tak skuteczne jak przezorność i zwykły zdrowy rozsądek.
Podobne artykuły
Ile wynosi becikowe w 2024?
26 kwietnia 2024
Co daje platynowa karta kredytowa?
25 kwietnia 2024